Van Mashad reizen we per trein naar Hamedan. Onze fietsen gaan mee in fietsdozen, die de eigenaar van het hostel voor ons heeft geregeld. De dozen zijn niet groot genoeg, maar het gaat. Alleen de stuurpen steekt uit. Om de fietsen in de trein mee te krijgen hebben we al onze overtuigingskracht nodig. Mohammad, de …
We worden afgezet op het busstation van Mashad. De eigenaar van het hostel waar we geslapen hebben loopt mee om ons op de goede bus te zetten. Dat is heel prettig. De bus tickets zijn geschreven in het Farsi, een taal waar we geen touw aan vast kunnen knopen. We reizen VIP. Er kunnen maar …
Wachten op de bus, dat gebeurt overal op de wereld. Ook in Centraal Azië. Dan is het wel fijn dat er een bushalte is. Dan kun je in ieder geval uit de zon staan of, als het regent, droog. Met name in Kazachstan en in Kirgizië hebben we prachtige bushaltes gezien. We hebben er zelf …
