Op zoek naar de ziel van Nursultan

We vliegen naar Nursultan (Astana). Door het raam zien we de steppe. Leeg, vlak en kaal. En dan duikt er een stad op. Uit het niets. We zien veel flatgebouwen. Van  boven af lijkt het oppervlak van de stad beperkt. De luchthaven is niet heel groot. Twee terminals, die niet met elkaar verbonden zijn.

Eerst moeten we een formulier invullen om een visum te krijgen. Het is klein, in het Russisch maar levert een verblijf van 30 dagen op. We worden afgehaald door onze gastheer die geen enkele moeite had ons te herkennen met onze fietsdozen.  We laten de dozen op de luchthaven achter in de andere terminal. Om te zien of alles pluis is wat er in de dozen zit wordt er een snuffelhond opgetrommeld.

Astana heeft verschillende namen gehad. Astana betekent hoofdstad in het Kazachstaans. Eerst heette het Aqmola en daarna Tselinograd en Akmolinsk. In maart 2019 is de naam gewijzigd in Nursultan. De stad is nu vernoemd naar de eerste president, Nursultan Nazerbajev, die toen is afgetreden.

Michael rijdt ons naar hun appartement in het midden van de stad. We maken kennis met de familie die verder bestaat uit Zora en drie kinderen. We krijgen een ruime slaapkamer met douche en toilet. Het is mooi weer en we gaan naar buiten. Om de hoek staat een moderne toren, de Baiterek toren. Deze kunnen we ook zien vanuit de kamer van het appartement. Deze toren is het symbool van Astana en staat ook voor de overdracht van hoofdstadstatus van Almaty (Almata) naar Astana. Op 97 hoogte (in 1997 vond deze overdracht plaats) bevindt zich een observatiedek. We gaan met de lift omhoog en bovenin de toren ligt een handafdruk in goud van Nursultan Nazarbajev, de eerste president van Kazachstan. Bezoekers kunnen hun hand in de afdruk leggen en een wens doen.

In Astana is niet alles wat het lijkt. De rivier die door de stad loopt is bijvoorbeeld kunstmatig aangelegd. Parken maken het leven in Astana aangenamer. Hier wordt veel gebruik van gemaakt door jong en oud.

Astana is eigenlijk verdeeld in 2 delen. De oude en de nieuwe stad. In de oude stad staan de voor ons zo kenmerkende Russische flats, vier of vijf verdiepingen hoog. Vaak zien ze er aan de buitenkant niet onderhouden uit. In de nieuwe stad overheerst moderne architectuur. Een van de blikvangers daar is de Khan Satyr, vertaalt met koninklijke tent. Dit bouwwerk is 150 meter hoog en omvat 140 000 vierkante meter, ontworpen door de Brit Norman Foster. De bouwkosten bedroegen destijds 400 miljoen dollar. Deze tent herbergt een groot winkelcentrum met veel westerse winkels en kermisattracties.

Khan Satyr, detail

Om deze stad, die een 7 maanden durende winter kent, aantrekkelijk te maken worden er allerlei activiteiten georganiseerd. In 2017 was er een World Expo, waarvan een wereldbol nog getuige is. Verder is er een opera en zijn er vaak ijshockeywedstrijden. In 2014 is het nationaal museum geopend, het grootste van Centraal-Azië. Wij zagen hier kunstschatten uit de rijke geschiedenis van Kazachstan, die duizenden jaren terug gaat. Daarnaast was ruimte gemaakt voor wetenswaardigheden over de voormalige president Nazerbajev. De zaal over hedendaagse kunst stond vol met foto’s van belangrijke Kazachstaanse gebeurtenissen, zoals het openen van een treinverbinding met China.

Fontein voor het nationaal museum
Grafkunst uit graven van de Scythen

In de buurt van het museum staat een enorme moskee, ook de grootste van Centraal-Azië. Naast de was- en gebedsruimtes biedt de benedenverdieping hier een uitstekend restaurant met een uitgebreid assortiment van gebak en zoetigheden. Zowel Bart als Marieke (gescheiden) zijn in de gebedsruimtes wezen kijken. Marieke moest daarvoor wel een soort jurkje met capuchon aan. Bart kon in de grote zaal terecht, de vrouwen op een balkon een etage hoger.

Astana is een grote stad, er wonen zeker 700 00 mensen. Wij hebben vier dagen de stad verkend maar zijn niet doorgedrongen tot de kern of ziel van deze stad. Er staan veel grote, moderne gebouwen maar de samenhang ontbreekt. Het kan komen door het klimaat, of door het nieuwe van de stad, dat is ons niet duidelijk geworden. Er is veel te zien maar een goede reden om hier snel terug te keren hebben wij niet gevonden.

11 reacties op “Op zoek naar de ziel van Nursultan”

  1. Karin en Hennie

    Hallo Bart en Marieke,

    Leuk in dit eerst deelverslag van jullie reis te lezen. Wat een mooie ervaring doen jullie op daar in dat verre Kazachstan. Jullie blijven wel lekker nuchter zeg, getuige de opmerking dat jullie geen reden hebben gevonden om snel terug te keren naar Astana.
    We wensen jullie nog veel ontdekkingsplezier op deze avontuurlijke fietsreis.

    gr Hennie en Karin

  2. Globetrotters ik Reis gewoon met jullie mee. De beschrijvingen zijn heel prettig dus ik kijk uit naar jullie volgend verslag

  3. Wim en Sjennie

    Ha, die Bart en Marieke,
    Wat geweldig dat jullie deze reis ondernemen.
    Voor ons prachtig om door jullie reisverhalen met jullie mee te kunnen reizen.
    Het is net als een boek lezen, je heerlijk verplaatsen in de wereld van anderen en deze hoofdpersonen kennen we dan ook nog eens!
    Heel veel plezier en gezondheid daar toegewenst!
    Wim en Sjennie.

  4. hallo Bart, hallo Marieke,

    schön zu lesen, was Ihr erlebt. Wir verfolgen das mit großem Interesse. Unsere Nachbarin (Architektin) war 7 Tage in Astana, war begeistert und hat uns erzählt, daß es dort nur junge Leute gibt. Die Alten leben offenbar allein irgendwo in der Steppe.
    War das auch Euer Eindruck?

    Dietrich und Monika

    1. Hallo Dietrich und Monika,
      Wir haben auch nicht viel alte Leute gesehen. Aber was ist alt heut zu Tage.
      Gr Marieke en Bart

  5. Gerbram en Albert

    Ha Bart en Marieke,
    Heerlijk om jullie eerste belevenissen te lezen.
    Starten in een stad zonder ziel en met een fonkelnieuwe naam: Nursultan. Zullen alle volgende presidenten de naam van deze stad veranderen?
    Ik verwacht dat er meer oudheid te zien is in Almaty (nooit geweest hoor, maar wel over gelezen) en de omgeving wordt daar ook vast veel interessanter met meer bergen op de achtergrond. Hoe beviel de treinreis daar naartoe?
    We kijken uit naar jullie volgende verslag.

  6. Hoi Marieke en Bart,

    Van Stella gisteren foto’s doorgekregen uit Ak Baur. Geziem hoe jullie daar kamperen. Inmiddels zitten wij op de camping in Lemele. Mijn bewondering stijgt met de minuut voor jullie! Ons kacheltje is aangestoken tegen de kou! Zet hem op allebei. Hoop dat jullie geen nachtvorst hebben. Of gewoon, wij moeten nieuwe slaapzakken kopen 😉 . Succes! Liefs en groeten!

  7. Timur Smagulov

    Ассалаумағалейкүм Барт және Марике! Қазақстан, соның ішінде Катонқарағайдан жалынды сәлем! Hi, Bart and Marieke! How are you? Its me Timur, journalist from Katonkaragay, East Kazakhstan region, do you remember me?!)) how do you travel on our land?
    anything new? Today I will write about you in our newspaper, it will be a good material)) Where are you now? How do you like our Altai mountains? If you can also share your impressions, success and good luck to you friends !!! Nice to meet you!

Laat een antwoord achter aan Jolanda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *