We zitten net met al onze bagage in de hal van het appartementencomplex, waar we in Kaapstad verblijven, als de medewerker van autoverhuur Britz ons komt halen. Snel alles in deze auto pakken en een uurtje later staan we bij het depot van de autoverhuurder. Eerst zien we een instructiefilm over bandenspanning en 4-wheel drive en veiligheidsaangelegenheden, waarna we uitleg krijgen over de Toyota Jimny. We proberen alle informatie tot ons te nemen en te onthouden wat belangrijk is. Ook is het een uitdaging om alle bagage in de relatief kleine auto te pakken. Vooral de rugzak van Bart is een lastig ding. Maar het lukt. En dan is het zover, we kunnen aan ons Afrika avontuur beginnen.
Het rijdt wat onwennig aan de linkerkant van de weg, maar we slaan geen blunders, het went best snel. Eerst gaan we in de richting van de Atlantische kust (dus in noordwestelijke richting), en doen bij een winkelcentrum in de eerste de beste stad boodschappen, voordat we het lege achterland ingaan. We rijden nog een stuk naar het noorden om de bloeiende vlaktes te zien van het Zuid-Afrikaanse voorjaar. Daarna zetten we koers naar Cederberge, waar we een camping hebben gereserveerd. Het wordt ons snel duidelijk dat we deze eerste dag niet voor het donker op de camping zullen zijn. In verband met de veiligheid (dieren op straat) is dat wel wenselijk.
Het landschap vergoedt veel. Valleien en bergen wisselen elkaar af. Het laatste stuk (60 km) is onverhard. Over een gravelweg rijden we achter een andere auto aan. Lesje: houdt voldoende afstand als het droge zand opwaait. Het duurt tijden voordat alle stof weer neergedaald is, waardoor ook het zicht op de weg slecht is.
Op een gegeven ogenblik begint de zon te zakken, de weg wordt steiler, met meer stenen. Rustig aan dus. Het begint waarachtig op rally rijden te lijken. Er zijn weinig mede reizigers op de weg. Slechts af en toe komen we een auto tegen of er haalt er ons een in. We hebben nu meteen al de vierwieldrive nodig. En ja, dat werkt goed. Moeten we ook de bandenspanning aanpassen?
De zonsondergang is mooi. In het donker kunnen we een afsteek nemen. Dat doen we, maar het pad is erg smal. Spannend. Gelukkig komen we geen verkeer tegen. Wel raken we de weg even kwijt als we binnen een dorp over allerlei veeroosters worden geleid en hekken open en dicht moeten doen. Met hulp van een plaatselijke bewoner bereiken we even later, in het donker de camping. Aangezien we gereserveerd hebben voor twee nachten, en de aanmeldpost enkele kilometers verderop is, bewaren we die activiteit voor morgen.
We parkeren de auto op een willekeurige plek en klappen de daktent uit. Nog even wat eten en dan naar bed. We kregen zomerslaapzakken mee en een dikke deken. Die laatste is meer dan welkom. Het is koud vannacht. Overdag is het warm, meer dan 30 graden en ’s nachts zakt het kwik naar zo’n 10 graden. De sterrenhemel is hier onovertroffen.
De volgende morgen kunnen we ons plekje beter beoordelen. Het is een parkachtige camping en we zijn bijna de enige bezoekers. We wandelen in de hitte langs de rivier en genieten van de rust en de natuur. In de middag komt een grote groep apen (baboons = bavianen) de camping op. Gelukkig houden ze eigenlijk niet van de aanwezigheid van mensen en houden voldoende afstand van ons, terwijl ze uit de natuur hun kostje bij elkaar rapen. Ook worden enkele auto’s van gasten die niet bij hun voertuig aanwezig zijn door de apen bezocht.
Als we een dag later weg gaan is het weer omgeslagen. De daktent pakken we droog in, maar daarna begint het te regenen. En in de regen rijden we in de richting van Namaqua-land.
Wat een enerverende en afwisselende start van jullie reis. Was zeker even wennen en spannend qua afstanden, natuur, 4 wheel drive op onverharde wegen en kamperen met wildlife.
Mooie beleving om met een kleine terreinwagen op de eerste dag in Zuid Afrika al in het donker te rijden. Geniet ervan