We vertrekken uit Almaty. Het was heerlijk om hier een paar dagen te zijn. We zijn lekker uitgerust, tv gekeken, website bijgewerkt en in de stad gelopen. Maar het begint ook weer te kriebelen. Wat is er verder achter de regenboog?
Almaty op maandagmorgen is druk, maar de weg loopt naar beneden. Teveel auto’s en wij delen de straat. We krijgen aardig wat uitlaatgassen binnen. Na een kilometer of 10 wordt het rustig. De weg die we volgens de gps-track moeten volgen is “afgedamd” met zand. We duwen en tillen de fietsen er over.
Wat we dan nog niet weten is dat we die weg ongeveer 150 kilometer zullen volgen. Die loopt bijna helemaal langs het “Большой Алматинский канал”, het Grote Almaty Kanaal. Dit kanaal was het laatste grote Sovjet-project in Kazachstan. Het werd begin jaren tachtig in gebruik genomen en meet 168 km. Het water, dat direct uit de bergen komt, wordt voornamelijk gebruikt voor irrigatie.
Het is heerlijk fietsen langs het kanaal. Onder de bomen en daardoor weg uit de brandende zon. Met uitzicht op besneeuwde bergen. De weg is redelijk tot goed, maar je moet hier altijd oppassen voor onverwachte gaten.
Op het land werken veel mensen. Het is arbeidsintensief. Mechanisatie lijkt in dit deel van Kazachstan afwezig. Ezeltjes worden ingezet bij het werk.
We kijken onze ogen uit naar de natuur. We zien mooie vogels met blauwe vleugels, gele vogels en een scala aan bloemen die we niet kennen. We verlieten Almaty pas na tienen, toch staan er aan het einde van de dag ruim 90 km op de teller.
Met het verdwijnen van het kanaal, is ook de koelte verdwenen. Het is ronduit heet. Tussen de middag zitten we met blote voeten in een langsstromende beek om af te koelen. Ook filteren we water om de lege bidons te vullen.
We rijden door de Gorge van Kokpek en weten dat we nog even door moeten harken. Soms is fietsen niet leuk en dit is zo’n moment. Op zich is de stijging van de weg wel te doen, maar aan het einde van de dag is de energie op. Kokpek is de laatste mogelijkheid om te bevoorraden voor Charyn Canyon. Er wonen 74 mensen, volgens onze info. Het bestaat enerzijds uit boeren die vee weiden en voor het ander deel uit winkeltjes voor (dag)toeristen op weg naar de Canyon. Deze toeristen zijn vooral geïnteresseerd in drinken, snickers en zo. En dus niet in rijst of pasta zoals wij. Maar uiteindelijk vinden we wat. En er is een kraan met drinkwater.
Van een veeboer mogen we midden in het dorp onze tent opzetten. Bij het pad naar de publieke wc, maar op een mooi stukje gras . Prima. Morgen gaan we verder naar een van de hoogtepunten van Zuid Kazachstan, Charyn Canyon.
Wij genieten mee van jullie fietsreis vanuit een luie stoel. Geniet er van en…voorzichtig.
Hartelijke groeten uit Vaassen.
Mathin en Judit
Prachtige foto´s! Landschap, uitgestrekt, grillig, onherbergzaam, lieflijk en machtig mooi, (als ik lees dat jullie 90 km op een dag fietsen, zal ik nooit meer klagen 🙂
Maar zelfs daar zijn de schapen(?) geoormerkt, dat had ik niet verwacht.
Herkenbaar, willen weten wat er achter de volgende bocht is.
De gastvrijheid is heel prettig voor jullie. Komen jullie veel andere fietsers tegen?
Hallo Ineke,
Zo langzamerhand komen we meer fietsers tegen. Vooral mensen die al lang(er) op pad zijn.
Groetjes, Marieke en Bart
Ha Bart, heb jij mee geholpen met het verzamelen en/of scheren van de schapen? Wij wensen jullie een mooie tocht door de Sharyn canyon.
Was ist das für ein Bewässerungsplan? Zeigt die Zeichnung Teile des Большой Алматинский канал?
Danke, Dietrich