In Almaty

Na een treinreis van 18 uur over ongeveer 1.000 km zijn we aangekomen in Almaty. We gaan hier energie bijtanken. Via Warmshowers hebben we een overnachtingsadres gevonden. Warmshowers is een netwerk waarin fietsreizigers een overnachtingsplek wordt aangeboden. We kunnen terecht bij Matt, die zelf met zijn fiets vier jaar over de wereld heeft gezworven. Hij biedt nu zijn gastvrijheid aan anderen aan.

Aangekomen in Almaty

Almaty, bij ons ook bekend onder de oude naam Alma Ata, was tot 1997 de hoofdstad van Kazachstan. Het ligt dicht tegen de grens met Kirgizië en China, aan de voet van de Tien Shan bergen. Die bergen overheersen de stad. De besneeuwde toppen zijn altijd zichtbaar. En die bieden ook veel buitensport mogelijkheden.

Het is de grootste stad van het land met 1,8 miljoen inwoners. Op de dag dat wij er aankomen is het heet, zeker voor wat wij gewend zijn (31 graden). We moeten dwars de stad door naar het appartement van Matt.

Uitzicht op de met wolken bedekte bergen vanuit ons verblijf

Wat ons direct opvalt is de hoeveelheid auto’s. Die worden overal geparkeerd. En het zijn vooral nieuwe auto’s. Waar wij in de Altai veel oude Lada’s zagen, zijn het nu nieuwe Audi’s en Toyota’s. Ook valt ons op dat de bomen hier al vol in het blad zitten. Er heerst hier een relatief mild klimaat, zeker in verhouding tot het noorden van het land. De mensen kleden zich westers. Almaty is een dure stad. Voor een belegd half stokbroodje konden wij in het noordoosten allebei twee warme maaltijden krijgen.

Wij zijn vandaag naar de banja geweest. Banja is het Russische woord voor badhuis. Mannen en vrouwen gaan gescheiden. En met een bosje berken- en eikentakken waarmee je op je huid slaat om deze te reinigen. De Arasan-banja is de bekendste banja van Centraal Azië. Voor twee uurtjes gescheiden van elkaar in de Finse, Oosterse en Russische sauna was zeer ontspannend.

Banja Arasan in Almaty

Daarna dolen we door de parken met voor ons stereotiepe standbeelden, die doen denken aan de voormalige Sovjet Unie. Bijvoorbeeld voor de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog of voor de herinneringen aan de een of andere veldslag. Het zegt ons niet zoveel, maar zal voor de Kazakken betekenisvol zijn.

Als we de orthodoxe kathedraal binnen lopen is er een dienst aan de gaan. Dat maakt het bezoek extra speciaal. We kijken naar de iconen die er hangen.

Tijdens een rondwandeling door Almaty komen we terecht in de bazar. Prachtig, wat een verscheidenheid aan producten. Allemaal mooi opgetast om ze zo aantrekkelijk mogelijk te maken.

Verder hebben wij  het rustig aan gedaan in Almaty. Wat dingen uitzoeken en vervangen. Nog een dag om een wandeling te maken in de bergen en dan kruipen we weer op de fiets. Op naar Kirgizë, op naar de hoge bergen.

3 reacties op “In Almaty”

  1. Henri Jaartsveld

    Erg interessant deze verhalen En ook super leuk dat jullie zo relativerend zijn. Dat lijkt me ook wel nodig op de plekken waar jullie komen. De prachtige foto’s laten goed zien wat er overal is en hoe er geleefd wordt. Heel veel succes met het vervolg. Ik blijf het geïnteresseerd lezen.

Laat een antwoord achter aan Henri Jaartsveld Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *